Acteur Rob van de Meeberg stond ooit in Carnegie Hall: "Dat is krankzinnig"

In de serie 'Iconen' voegen we iedere keer een nieuw portret toe aan de eregalerij van Noord-Hollandse grootheden. Deze week is dat theaterduizendpoot Rob van de Meeberg. Rob van de Meeberg kan alles. Althans, zo lijkt het wel. Hij kan acteren en zingen, maakte naam als cabaretier en kan nog schrijven ook. En hij is geschoold bespeler van de contrabas, laten we dat ook niet vergeten. Het was al vroeg duidelijk: de kleine Rob was voor het toneel geboren. "Ik gaf al hele voorstellingen toen ik drie, vier was. Ik stond dan in de tuin en dacht dat alle buren naar mij keken."  Wim Kan Rob wilde dus niets liever dan acteur worden, maar thuis dachten ze daar anders over. Hij moest eerst maar eens 'een echt vak' leren. Dat werd radiotechniek, maar daar heeft hij nooit iets mee gedaan, want het toneel bleef trekken. Bij het grote publiek werd Van de Meeberg bekend in de rol van Wim Kan. In eerste instantie had hij zijn bedenkingen: "Daar begin ik niet aan, dat durf ik niet. Dat is zo'n grootheid." Maar na de eerste koudwatervrees wérd hij Wim Kan. Veel hoefde hij er niet voor te doen. Na wat voorstellingen te hebben teruggekeken, wist hij genoeg. "Ik had toen wel gezien wat hij met zijn handen deed en met zijn gezichtsuitdrukkingen. De rest moesten de mensen zelf invullen, want het is de herinnering van de mensen die ze helpt om Kan in mij te herkennen." Johnny Jordaan Een smoking en een pruik was genoeg om Van de Meeberg om te toveren tot Wim Kan.  Met diezelfde pruik werd hij later de grote volkszanger Johnny Jordaan, een andere glansrol van Van de Meeberg. Hij hoefde er alleen maar een bril bij op te zetten.   Ook Johnny Jordaan kende Rob al vroeg van de familiefeestjes. "In onze familie kon iedereen fantastisch zingen.  Als er bij ons een bruiloft of een feestje was, was er spontaan meteen een grot koor. Dat varieerde van opera tot levensliederen." "Ik kan niet zomaar in ieders huid kruipen", zegt Van de Meeberg. "Het moet wel aansluiten bij mijn mogelijkheden. Ik heb een tijd in Den Haag gewoond en daardoor kon ik zowel Wim Kan als Simon Carmiggelt, met allebei een Haagse achtergrond, imiteren." Carnegie Hall Een musical over Grace Kelly was het volgende dat op zijn pad kwam. De musical mislukte in Nederland volkomen, maar bracht hem - in de rol van filmregisseur Alfred Hitchcock - wel naar Carnegie Hall in New York. "Dat is natuurlijk zo uniek, dat je als Nederlander in het walhalla van het theatergebeuren staat. Dat is krankzinnig en staat natuurlijk heel leuk op je cv." Kijk hier voor meer afleveringen van Noord-Hollandse Iconen