Amsterdamse Queerclub De Trut bestaat 40 jaar: "Telefoonnummer regel je met pen en papier"

Queerdisco De Trut aan de Bilderdijkstraat, bestaat binnenkort 40 jaar. De plek, die volledig draait op vrijwilligers, is al die jaren een veilige haven en ontmoetingsplek voor de LHBTIQ+ gemeenschap. Dat wordt gevierd meteen  feest, maar ook met een documentaire waarin tien vaste gasten worden geportretteerd.  Al tientallen jaren is het een iconisch beeld: eens in de week, op zondagavond ontstaat plots een lange rij op de Bilderdijkstraat rond 21.30 uur. Om 22.00 uur openen de deuren van de club en stroomt een publiek van gemiddeld zo'n twee- tot driehonderd feestgangers naar binnen. Geen naam op de gevel, maar binnen de queercommunity is het een belangrijke en bekende plek.  Geen camera of telefoon  Buiten in de vaak lange rij mag het nog, maar binnen geldt een belangrijke regel: telefoons en camera's zijn daar niet welkom. Dat geldt ook voor de camera van AT5, dus het interview komt niet verder dan de drempel van de voordeur. "Dat heeft als reden dat we mensen gewoon een veilige omgeving willen geven waarin ze zeker weten dat ze niet vanavond op AT5 zijn of in de Story staan", vertelt medeoprichter Jacques Wijnen.  Het zorgt enerzijds voor veiligheid, ook raak je volgens Wijnen sneller met elkaar aan de praat. Het is voor vrijwilliger Lot van Bemmel ook nog een andere werking. "Het heeft ook iets mystieks natuurlijk. Niemand weet als je niet binnen bent geweest hoe het eruit ziet. Ga maar eens googlen, je vindt niks." Volgens documentairemaker Pim Mookhoek, die eenmalig toestemming kreeg om voor zijn portretserie binnen te filmen, heeft het ook geen invloed op hoe contacten ontstaan in de club. Een telefoonnummertje regelen gaat volgens hem heel gemakkelijk. "Wij hebben gewoon nog papiertje en een pen. En daar wordt heel veel gebruik van gemaakt kan ik je zeggen." Mookhoek beschrijft De Trut als een club die meer is dan alleen een plek waar je goedkoop een biertje kunt drinken en in zo min mogelijk kleren mag en kan rondlopen. Hij ziet dat het publiek er door de jaren heen weliswaar anders gekleed naar binnen gaat, de sfeer is volgens hem in die veertig jaar weinig veranderd. Dat laat hij ook terugkomen in zijn portretten. "Ik denk dat er één gemeenschappelijke deler is en dat is dat het allemaal unieke, eigen karakters zijn", aldus Mookhoek. "Allemaal vrij eigenwijze mensen, die zich niet de les laten lezen." Fonds Ook volgens oprichter Wijnen gaat De Trut verder dan de dansvloer. Alle winst gaat namelijk in een fonds en daarin werd in 40 jaar meer dan 900.000 euro gestort. Met het Fonds De Trut wordt geld ingezameld om de gemeenschap te steunen en versterken. Zo werd in de beginjaren bijvoorbeeld gedoneerd aan HIV-projecten. Tegenwoordig worden initiatieven in binnen- en buitenland gesteund om haat tegen de queergemeenschap tegen te gaan.  Het is, naast het unieke karakter van De Trut, hetgeen waar Wijnen zich voor in zal blijven zetten. "Als je mij vraagt waar ben je trots op, dan is dat we zo ongelooflijk veel geld hebben kunnen weggeven. Door ons vrijwilligerswerk, maar met name dat de klanten en masse hier komen en gewoon komen drinken. Dat is geweldig, toch?" Op 20 december wordt groot uitgepakt, dan viert De Trut haar verjaardag in de Tillatec. In 2026 volgt ook nog een expositie die in de geschiedenis van de discotheek duikt, daar zal ook de documentaire van Mookhoek te zien zijn.