Na vredesplan blijven de zorgen, bij stichting Deel De Duif praten ze erover door

Naast opluchting en blijdschap over het vredesplan tussen Palestina en Israël en vrijlating van gijzelaars, zijn er nog steeds zorgen. De Amsterdamse Oumaima heeft een andere visie op het conflict dan stadgenoot David, maar toch gaan ze de dialoog aan.  Vier jonge Amsterdammers riepen twee jaar geleden Deel De Duif in het leven, nadat Hamas op 7 oktober 2023 Israël binnenviel. Die gebeurtenis had ook veel invloed in Nederland: zowel joden als moslims voelden zich onveiliger. De stichting wil juist de dialoog aangaan en in gesprek blijven.  Twee van de vier leden zijn David en Oumaima. David is joods, Oumaima moslim. Hoewel ze het inhoudelijk niet altijd met elkaar eens zijn, heerst er een collectief gevoel van bezorgdheid over het vredesplan, maar ook over situatie in Nederland.  David: "Vanuit de joodse gemeenschap om mij heen is er op dit moment ontzettend veel blijdschap. Dat de gijzelaars vrij zijn, is superfijn. Iedereen die ik spreek, hoopt dat het goed komt, maar we weten nog niet welke kant het op gaat." Oumaima: "Voor mij is het een mix van gevoelens. Niemand vindt het slecht dat er een vredesplan is, maar het is belangrijk om kritisch te kijken naar wát er ligt. Ik ben bang dat de Palestijnse zaak vergeten wordt, terwijl ik ondertussen ook blij ben dat de Israëlische en Palestijnse gijzelaars weer thuis zijn." Dubbel en complex gevoel  En dat is precies de kern van het dilemma, maakt Oumaima duidelijk: "Het is dubbel. Ik ben blij voor het een, maar ik maak mij tegelijkertijd zorgen om het ander. Daarnaast frustreert het mij ook dat er over bepaalde onderwerpen zo licht wordt omgegaan. De oorlog stopt, hopelijk, maar wat gebeurt er nu met Gaza? Dat ligt in puin." Die complexiteit en zorgelijke gevoelens is binnen de groep onderwerp van gesprek, al lijkt dat volgens hen in het publieke debat minder te spelen. David: "Het lijkt soms wel alsof er een spel gaande is in de publieke opinie om te kijken welke kant we op gaan. De oorlog leeft inmiddels ook door in onze maatschappij." Andere mening, toch een gesprek  Tijdens de gastlessen en workshops probeert de stichting vooral vanuit eigen verhalen te spreken, niet vanuit een hele groep of gemeenschap. "We maken onderscheid tussen de mening van Deel De Duif en de mening van onszelf." Want die meningen liggen niet altijd bij elkaar in de buurt.  "We hebben verschillende ideeën over een concreet plan voor Israël en Palestina en hoe dat eruit zou moeten zien. Maar die verschillen bespreken we dus met elkaar", legt Oumaima uit. "Ik hoef niet dezelfde ideale uitkomst te hebben als de ander, maar het hele punt is dat we daarover kunnen praten." Meerdere facetten  Ondanks het vredesplan vindt Deel De Duif het geen reden voor een feestje: "Dan zouden we het tegenovergestelde doen dan wat we uitdragen", zegt Oumaima. "Dan ga je dus niet in op de inhoud voor wat daar allemaal is gebeurd. Het is niet zo simpel als: 'de oorlog is nu voorbij'." Deze gebeurtenis heeft juist meerdere facetten, legt ze uit. "Je kan blij zijn dat gijzelaars naar huis mogen, maar je durft die blijdschap niet helemaal te voelen, omdat je je ook zorgen maakt over de realiteit en randvoorwaarde van mensen."  Om die reden is het volgens David en Oumaima nog steeds relevant om met elkaar te blijven praten. "We hopen natuurlijk dat als het daar rustiger wordt, dat het hier dan ook effect heeft. We hebben hier ook problemen in de samenleving die door de oorlog daar aan het licht zijn gekomen. De dialoog is dus niet minder actueel geworden."