In Amsterdam geen plek voor Fabers asielplannen: "Als het dom beleid is moeten we er iets tegenoverstellen"

Dat de bed-bad-broodregeling van de rechter niet mag worden beëindigd voor in elk geval 28 kwetsbare ongedocumenteerde Amsterdammers, kan op blijdschap rekenen bij opvangwethouder Rutger Groot Wassink. Maar het voortdurende juridisch getouwtrek tussen het Rijk en Amsterdam roept ook de vraag op in hoeverre het wenselijk is om geschillen rond asiel steeds via de rechter op te lossen.  Of we even naar beneden willen lopen, want hij is de sleutel van zijn kamer vergeten. De Pakistaanse Honey verblijft sinds maart in de 24-uursopvang van HVO Querido in De Pijp. Zijn kamer deelt hij met één huisgenoot, die als we binnenkomen een dutje ligt te doen.  "Mijn leven in Pakistan was heel gevaarlijk", vertelt Honey. Hij ontvluchtte het land omdat hij er als christelijke minderheid niet veilig was. "Ik was in een restaurant aan het schoonmaken en twee mensen vielen me aan. Ze sloegen me en wilden me vermoorden." Diezelfde nacht nog verliet hij zijn thuisland. Momenteel zijn er acht van die opvanglocaties in de stad, waar in totaal zo'n vijfhonderd ongedocumenteerden wonen. Daarnaast is er structureel een wachtlijst van zo'n honderd mensen. De zaak die 28 ongedocumenteerde asielzoekers hadden aangespannen tegen de plannen van minister Faber (Asiel) om hun bed-bad-broodplek te behouden kon rekenen op steun van de gemeente. En dit is zeker niet het eerste geschil waarin de gemeente en het Rijk tegenover elkaar staan. Eind vorig jaar besliste de rechter dat een gewelddadige asielzoeker moest worden opgenomen in een tbs-kliniek. Het kabinet zou eerder met die kliniek hebben afgesproken om ongedocumenteerden te gaan weigeren. Groot Wassink noemde Faber toen 'een bedreiging voor alle Amsterdammers'. Over de asielplannen van dit kabinet zei hij dat het leek op 'vluchtelingetje pesten'. 'Slecht beleid' Hoewel het creëren en uitvoeren van vreemdelingenbeleid officieel een taak van het Rijk is, ziet Groot Wassink er geen probleem in om naar de rechter te stappen wanneer de stad zich hier niet in kan vinden: "Als je beleid ziet dat heel slecht is voor mensen en heel slecht is voor de stad, dan moeten wij daar op alle mogelijke manier tegenin kunnen gaan, soms is dat via de rechter en soms via de lobby." "Natuurlijk is het aan Den Haag, maar wij blijven netjes binnen de regels. We zien dat sommige ongedocumenteerde mensen nog recht hebben op een herhaalde aanvraagprocedure, en dat is gewoon Haags beleid. Dan kun je mensen beter basale voorzieningen als opvang en zorg geven dan dat ze op straat leven. We hebben al zo'n ontiegelijk daklozenprobleem in de stad."  Voelt als thuis "De opvang is voor mij heel belangrijk", vertelt Honey. "Het voelt echt als een huis." Over de toekomst wil hij liever niet nadenken, maar hij weet wel dat hij graag in Nederland wil blijven. Op dit moment werkt hij met zijn casemanager aan zijn asielaanvraag. Groot Wassink zegt niet verbaasd te zijn als er in de toekomst nog meer rechtszaken aankomen: "Bijvoorbeeld over de spreidingswet." En in de tussentijd blijft Amsterdam haar eigen koers varen: "Als het dom beleid is dan vind ik dat we er wat tegenover moeten stellen. "