Suriname 50 jaar onafhankelijk: ''Als je maar wel een polonaise kan dansen''

Deze week viert Suriname 50 jaar onafhankelijkheid. Wat is de invloed geweest van de komst van tienduizenden Surinamers naar Amsterdam rond die tijd en hoe heeft de Surinaamse cultuur de stad beïnvloed? In een serie van vijf afleveringen kijkt AT5 hoe beide culturen zich hebben vermengd op het gebied van muziek, eten, lifestyle, taal en voetbal. In de laatste aflevering duiken we de studio in met Architrackz en gaan langs bij zanger Edgar Burgos.  Edgar Burgos, bekend als zanger van de band Happy Boys en later Trafassi, kwam vijftig jaar geleden vanuit Suriname in Amsterdam wonen. Twee maanden voor de onafhankelijkheid. Surinaamse ritmes in de Nederlandse muziekscene waren volkomen nieuw in die tijd. ''Het enige wat de mensen hier kenden was het liedje: O Nederland, geef me rijst met kousenband'', vertelt Burgos. ''Dus toen we hier kwamen, waren we de pioniers die Surinaamse muziek handen en voeten moesten geven.'' En dat deed Burgos door een nieuw genre te creëren: exotische pop.  Hierin komen verschillende Surinaamse stijlen samen. ''Maar dan kan je nog geen polonaise dansen, en dat is belangrijk voor de Nederlanders'', lacht Burgos. ''Dus ik heb de ritmes wat verzacht zodat je er toch een polonaise op kan dansen.'' En dat viel in de smaak. Het nummer Wasmasjien, uitgebracht in 1985, werd een megahit.  In de studio aan de Danzigerkade ontmoeten we Architrackz samen met zijn zoontje Dashawn. Samen hebben ze een Surinaams kinderliedje opgenomen. ''Ik vind het belangrijk dat hij zijn roots wel kent'', legt Architrackz uit.  Architrackz gebruikt de Surinaamse ritmes zelf ook veel in de muziek die hij produceert. ''Als je ooit naar een Surinaams feestje bent geweest dan weet je hoe gezellig het is. Dat effect wil ik overbrengen op een groter publiek.'' Anders dan Burgos transformeert hij de Surinaamse ritmes niet, maar mixt ze met andere stijlen. Hij laat ons het nummer Volgende Stap horen. ''Dit is het perfecte voorbeeld, je hoort de kawina-slagen, maar het is ook urban. En daardoor voor iedereen toegankelijk.'' Of het nu mixen of transformeren is, de Surinaamse ritmes zijn niet weg te denken uit de Nederlandse muziekscene. ''Het brengt gewoon een vreugde met zich mee en dat is wat mensen willen horen als ze naar muziek luisteren'', sluit Architrackz af.