Verpleeghuis worstelt met tekort aan trommelstandaarden voor wekelijks muziekuurtje

Voor veel bewoners van verpleeghuis Hof van Sloten in Amsterdam is maandagmiddag hét hoogtepunt van de week. Zodra de eerste trommels klinken, begint het wekelijkse ‘trommeluurtje’ - een uur vol ritme, energie en onverwachte verbondenheid. Toch zit het verpleeghuis met een probleem: ze kampt met een tekort aan standaarden voor de instrumenten.  De instrumenten bestaan uit een gedemonteerd drumstel, wat oude bongo’s en een paar bekkens. Toch ontbreekt er iets: standaarden voor de trommels en de cimbalen. Daardoor moeten bewoners, die vaak in een rolstoel zitten, de zware trommels op schoot houden of spelen vanaf wankele kratjes. "Dat is eigenlijk best onhandig", vertelt welzijnscoach Annelie Reijs terwijl ze de deelnemers helpt hun plek te vinden. "Met wat standaarden zou het zoveel makkelijker gaan." Wat hier gebeurt, is volgens vrijwilliger Rietje Lampe veel meer dan zomaar muziek maken. "Er zijn mensen die niet meer kunnen praten, mensen die eenzijdig verlamd zijn of niet meer weten welke dag het is. En toch vormen ze samen een groep. Ze luisteren naar elkaar, houden ritme, stoppen tegelijk als iemand dat aangeeft. Dat is zó bijzonder. Het is contact zonder woorden." Het wekelijkse muziekritueel heeft, naast het plezier, ook een belangrijke sociale functie. Het brengt bewoners in beweging, zorgt voor interactie en schept vrolijke chaos in de zaal. "Het is gezellig hoor", zegt Rietje lachend, "maar ook wel een rommeltje."  En dat mag - want voor deze bewoners betekent muziek, vrijheid, expressie en samenzijn. Wat ze nu vooral nodig hebben, zijn standaarden voor hun tomtoms en bekkens, en misschien nog wat extra instrumenten om het ensemble compleet te maken. "Muziek doet echt iets met deze mensen", zegt Rietje met overtuiging. “Het is zó belangrijk voor ze.” Heb jij misschien standaards over, of nog mooie instrumenten die ze kunnen gebruiken? Kijk dan hier op nhhelpt.nl